Każdy z nas został powołany do życia, do odkrycia i wypełnienia życiowego powołania. Szczególnym powołaniem jest powołanie do służby bożej – kapłaństwo.
Módlmy się za kapłanów i za tych, którzy słyszą głos Boga zapraszający do życia kapłańskiego, aby nie zmarnowali Bożego daru i ofiarnie służyli ludziom.
„Każdy bowiem arcykapłan z ludzi brany, dla ludzi bywa ustanawiany w sprawach odnoszących się do Boga, aby składał dary i ofiary za grzechy. Może on współczuć z tymi, którzy nie wiedzą i błądzą, ponieważ sam podlega słabości. I ze względu na nią powinien jak za lud, tak i za samego siebie składać ofiary za grzechy. I nikt sam sobie nie bierze tej godności, lecz tylko ten, kto jest powołany przez Boga jak Aaron”. Hbr 5,1-5
Kapłan jest pośrednikiem pomiędzy Bogiem a ludźmi. Staje przed Bogiem, aby wstawiać się za ludem i staje przed ludem, aby objawiać bożą prawdę i być narzędziem w ręku Boga. Kapłan służy Bogu i ludziom. Bóg wybierając i powołując do swojej służby, nie uwalnia kapłana od słabości i niedoskonałości związanych z ludzką naturą, tylko umacnia do posługi. Owocność posługi zależy od jego współpracy z Bogiem, ale także od wspólnoty której służy. Taki będzie kapłan jaka wspólnota. Kapłani pochodzą ze wspólnoty i dla nich są ustanawiani. Sam bez wsparcia modlitewnego niewiele będzie mógł uczynić zdany tylko na siebie.
Kapłan działa nie swoją mocą, ale mocą Boga, w Jego Imię: odpuszcza grzechy, przemienia chleb i wino, udziela sakramentów, błogosławi. Przez posługę kapłana budowana jest wspólnota Kościoła. Kapłan jest pasterzem prowadzącym wiernych do Boga.
